21.
Outkast – ATLiens (LaFace, 1996)
Grensoverschrijdende hiphop. Ongelofelijk coole flows die mij deden verlangen naar het
ghettolife in
the dirty south (ATL!) De flow van Andre3000 is absoluut uniek. Soulvol en
funked up to the maxxxx. Ik ben iemand van de oude Outkast. ‘Hey Ya’ is werelds maar de rest kan me gestolen worden. Outkast’s woordspelingen zijn uniek. Teksten doen me nog altijd breed lachen "
I'm fascinated by the way yo nipples peak at me through yo blouse / freaky me, freaky you / can't help but be aroused / 'scuse me lord less for thinkin / but that's the way we was brought up / sneakin to watch playboy at night / we all must be caught up in worldly ways..." Crunk, hier staat je wieg.
22.
Raekwon – Only Built For Cuban Linx (Loud, 1995)
De Wu Tang saga bereikte een absolute piek in 1995 met de release van Gza’s
Liquid Swords en dit debuut van Raekwon (The Chef). Grootse verhalen over de perikelen in de New Yorkse
projects. Zo echt, je hoort de kogels voorbij suizen. Raekwon en Ghostface samen = magie.
23.
Public Image Ltd. – Metal Box (Virgin, 1979)“
"Poptoooones!" In heerlijk plat Lydon-engels verkondigt. Het postpunk-evangelie Publig Image Ltd.-stijl. Jah Wobble’s diepe baslijnen trekken een slijmspoor door het postpunkgeweld van The Fall en Gang Of Four. Dit is echt heel vers voor mij. Ik heb de naam wel eens voorbij zien komen. Maar,
you know who, deed me deze prachtige metalen doos aanschaffen. Dit kon wel eens mijn link naar de, totnutoe door mij ongewaardeerde kracht, van dub zijn.
24.
M83 – Dead Cities, Red Seas & Lost Ghosts (Gooom, 2003)
Hmmmmm. Gigantisch
over the top maar zo lekker. Vergelijkbaar met geglazuurde aardbeientaart met een krokante bodem. Gewoon teveel van het goede. De synthesizerclimaxen die het Franse duo keer op keer bereiken worden mij nooit teveel. Is er shoegaze op Mars?
25.
The Smiths – The Smiths (Sire, 1984)
Ik was zes en ik danste op 'Reel Around The Fountain'. Niet dus, ik had die gekuifde meneer nog nooit gezien tot voor een paar jaar terug. Dit debuut ging ik ook pas luisteren na
The Queen Is Dead. Hij had niet zo'n impact maar mooi is hij mooi wel. 'This Charming Man' is een Smiths hoogtepunt.
26.
Grandaddy – The Sophtware Slump (V2, 2000)
Grandaddy doet me denken aan de tijden dat ik nog met Lego en Playmobil speelde. Tot zo’n twee jaar terug ongeveer ;). Schijnbaar slordige rommelpop die heerlijk wegkabbelt tegen welke achtergrond dan ook. Spelen met muziek, Grandaddy is de machinist op de Playmobiltrein van de indieflierefluiters.
27.
Jesus & Mary Chain – Psychocandy (Warner Bros, 1985)
Feedbackende gitaren verhullen snoepjes van popsongs. Zo creëer je een magisch spanningsveld. Contrast is een bijzondere kunstvorm die op
Psychocandy een van haar hoogtepuntjes bereikt.
28.
My Bloody Valentine – Isn’t Anything (Creation, 1988)
“
Soft as snow / but warm inside”, hoe mooi is dat?! Dit is een tripplaat die je langs onbekende gebieden leidt. Wat is dit eigenlijk? Wijs me een plaat aan die klinkt zoals deze. Uniek en schokkend tegelijk.
29.
Bark Psychosis – Hex (Caroline, 1994)
Ook Graham Sutton hoort in een rijtje met helden. Een ster op mijn
walk of beauty, zo hoort dat. Adembenemende schetsen waarin ruimte hand in hand gaat met transparante ritmes.
30.
Bardo Pond – On The Ellipse (ATP, 2003)
Ultiem, schmultiem. Dit is echt de ultieme stonerplaat voor mij. Het is geen stoner! Hoor ik je denken. Oh nee, dit is pretsigaretmuziek,
who cares about stoner als je dit hebt. Ik gum die hokjes wel even uit.
